To zagadnienie nie należy do najprostszych. Jeszcze kilka lata temu sama do końca nie potrafiłabym tak dokładnie wypowiedzieć się na ten temat pomimo, że osobiście trenowałam tenis od 8 roku życia. Aż trudno uwierzyć, że dopiero praca trenera, baczna obserwacja zachowań moich zawodników i ich rodziców, przeczytanie wielu biografii znanych tenisistów oraz wymienienie się spostrzeżeniami z psychologami sportu i innymi trenerami pozwoliło mi zrozumieć jakie cechy mentalne powinien w znacznej mierze posiadać młody tenisista i jak powinien on zachowywać się na korcie.
Zacznijmy od tego, że każdy młody tenisista jest inny i posiada różną osobowość. Jednak by odnieść sukces w zawodowym tenisie mówi się, że zawodnik powinien posiadać odpowiednie cechy charakterystyczne dla tej dyscypliny sportu. Cechy te w dużej mierze są wyuczone od najmłodszych lat gdyż zarówno rodzice jak i trener powinni wpajać zawodnikowi jak należy podchodzić do treningu, meczu, przeciwnika, sędziego czy kibiców . Jednak nie zawsze każdego da się tego nauczyć gdyż mamy różne osobowości i rzeczą niemożliwą jest by każdy młody sportowiec zachowywał się tak jakbyśmy tego od niego oczekiwali. Dlatego zarówno rodzic jak i trener powinni chociaż próbować nauczyć zawodnika prawidłowych zachowań na korcie, a czy mu się to uda jest już sprawą indywidualną. Dlatego stwierdzam, że dobrze przygotowany tenisista powinien posiadać następujące cechy mentalne oraz kierować się określonymi założeniami wymienionymi poniżej.
Lista 21 cech mentalnych oraz zachowań na korcie:
- pełna kontrola nad emocjami (nerwy, agresja wobec przeciwnika, sędziego czy kibiców)
- wiara w wygrany mecz
- pozytywne myślenie o przebiegu spotkania
- zaufanie do swoich umiejętności
- energia, siła i gotowość do każdej akcji
- maksymalna koncentracja
- fizyczne odprężenie i spokój ducha
- gra „na luzie”, która ma sprawiać przyjemność i dobrą zabawę
- brak lęku wynikający z pojedynku z drugim zawodnikiem oraz ewentualną przegraną
- nie lekceważenie przeciwnika i nastawienie się na ciężką rywalizację
- walka do samego końca
- miłość do gry w tenisa
- grać dla siebie samego
- umiejętność odrzucania niechcianych, negatywnych myśli i wracanie do nich dopiero po meczu
- umiejętność oceniania różnych sytuacji meczowych
- nie próbować wygrywać meczu na siłę
- rozumienie, że czasem porażka cenniejsza jest niż złoto
- sukces i porażkę traktować podobnie
- aby umieć wygrywać mecze najpierw nauczyć się je przegrywać
- popełnione błędy – akceptować
- nie rozpamiętywać wcześniejszego zagrania gdyż to kolejne jest ważniejsze.
Agnieszka Skrobisz
Trener II klasy